မနက္က မိုးရြာေသးတယ္ နံရံေတြလည္းကြဲအက္ အက္ကြဲေၾကာင္းတေလွ်ာက္ ပုရြက္ဆိတ္ေတြ တရြရြတြားသြားေနတာ ကြ်န္ေတာ္ရန္ကုန္ကို ျပန္လာခဲ႔မယ္ ငါမင္းဆီဖုန္းဆက္ေသးတယ္ ဘ၀က ဘယ္မွာလည္း ေလွ်ာက္ေနက်လမ္းေတြ ပဋိစၥသမုပၸဒ္ ငါဘုရားသြားမလို႔ မင္းစိုးရာကို ေျပာေပးပါ သူက ခုအေဆာင္မွာ ငါfacebookခဏခဏသံုးျဖစ္မယ္ ျမိဳ႔မေစ်းထဲက မင္းပံုစံကိုငါျမင္ေယာင္ေနတာ ဖိနပ္လည္းမပါ မင္းဗိုက္ၾကီးတလႈပ္လႈပ္နဲ႔ အက္ကြဲေၾကာင္းတေလွ်ာက္ ငါတြားသြားေနတာ အဲဒီႏြံက သိဒၶတၳလည္းနစ္ခဲ႔တာ က်န္ခဲ႔တယ္ က်န္ရစ္တယ္ စိတ္ထဲရွိတဲ႔အတိုင္း စာသားေတြ နိမိတ္ပံုေတြ…ျပတ္ထြက္ေနတာ ညဟာ အေမွာင္နဲ႔လင္းေနတာ ငါကဗ်ာမေရးခ်င္ေတာ႔ဘူး ျမန္းဂလိရွ္ကို ငါအရမ္းကြ်မ္းတာ သဒၵါမွားမွားေနတာ ေအာင္ပိုင္စိုးေရာ… အားလံုးျမစ္ဆီသို႔ တစ္ရက္ပဲမင္းငိုပါ ငါလြမ္းေနပါေတာ႔မယ္ အရာရာသည္ က်န္ရစ္…တိတ္ဆိတ္ ေပဖူးလႊာကဗ်ာရွည္ ကဗ်ာေတြခဏခဏေသဆံုး ေမွ်ာ္လင္႔သလိုျဖစ္မလာ မေမွ်ာ္လင္႔သလိုျဖစ္လာ ၀ါက်အတိုအျပတ္မ်ား ျပတ္ေရြ႕မ်ား ျဖစ္တည္မႈကိုမယံုၾကည္ ကံကံ၏အက်ိဳးကိုလက္သင္႔ခံ ဒါနဲ႔ ငါေလွ်ာက္ေနတာဘယ္ကိုေရာက္မွာလည္း ငါ႔အေမွာင္ကို ဘယ္သူျမင္ႏိုင္မလဲ ကြ်န္ေတာ္ခင္ဗ်ားကိုေစာင္႔ေနခဲ႔တာပါ ဟယ္လို မစၥတာဂိုေဒါ႔…ကုတ္အကၤ်ီတစ္ထည္ေတာ႔လိုအပ္တယ္ အဆိပ္သင္႔ထားတဲ႔ ႏွႈတ္ခမ္းေတြလို အျပာေရာင္သမ္းေန ေတာင္စဥ္ေတာင္တန္းေတြ အရိုးက အတက္ထြက္ေနျပီ ခင္ဗ်ားဘ၀ထဲက ေငါထြက္ေနျပီ ေရာဂါစု ပံုမွန္မဟုတ္တဲ႔ ေဟာ္မုန္းထုတ္လုပ္ အသည္းမွာပ်ံ႕ႏွံ႔ေနတာ ေသြးေၾကာတေလွ်ာက္ပူကနဲျဖစ္သြားမယ္ ရပါတယ္ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး အိပ္မက္ေတြေနာက္ေျပးလိုက္ ကိုေအာင္ရင္ျငိမ္းေျပာလို႔သိရတာ ဒါနဲ႔ငါ႔ကဗ်ာေတြကို မင္းနားလည္လို႔လား ငါလံုး၀မေက်နပ္ဘူး အႏုပညာကို ငါလံုး၀မယံုၾကည္ဘူး ေျခာက္သေယာင္း…လဲမႈိ႕ဟာေလမွာ ေရမရွိေတာ႔ဘူး ငါအိပ္ေတာ႔မယ္ ရုတ္တရက္လိုင္းမမိေတာ႔တာ သူကေတာင္ေပၚမွာ ဟိုးအေ၀းတစ္ေနရာမွာ သူ႕ကဗ်ာထဲက အက္ဆစ္ကန္ကို မီးေတာက္မီးလွ်ံလို႔ ငါမွားမွားရြတ္ေနတာ ငါအရမ္းတက္ၾကြေနတာ ငါ႔မွာ မီးကုန္ယမ္းကုန္စိတ္အားငယ္ေနတာ သူ႔ရဲ႕သခ်ိၤဳင္းက အဲဒီမွာလား ေသမင္းဟာ ခင္ဗ်ားနာမည္ကိုအမွတ္မထင္ေတြ႔ရွိသြားခဲ႔တာ အဆင္ေျပပါေစ ေကာင္းေသာညပါ ငါ႔မွာရန္ကုန္ကလွမ္းလွမ္းမွာရတာ အဓိပၸါယ္မဲ႔… အဓိပၸါယ္မရွိျဖစ္ေနတာ နိမိတ္ပံုေတြရဲ႕ေနာက္ေက်ာမွာ က်ဳပ္ရဲ႕ဓားကို၀ွက္ထားတာ က်ားနာဟာ ေတာသံုးေတာင္ေအာ္ဟစ္ျမည္တမ္းေနတာ ေန႔ေတြ ရြက္ဆုတ္ျပကၡဒိန္လို တစ္ေန႔တစ္ျခားဆုတ္ယုတ္လို႔ ၾကမ္းခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတာ ကြ်န္ေတာ္႔ကဗ်ာထဲမွာ ခင္ဗ်ားေနာက္ေက်ာကို ဓားနဲ႔ဆင္႔ထိုးေနတာ ဘုန္းေနသြန္းကဗ်ာေတြက ေပ်ာ႔တယ္ဆိုရင္လည္းရွိေစ ကဗ်ာအႏုပညာဟာ ႏိုင္ငံေရးလို႔ က်ဳပ္လံုး၀အယံုအၾကည္မရွိတာ အႏုပညာေျမာက္မႈစံတစ္ခုတည္းနဲ႔ တိုင္းတာ…ဖြဲ႔စည္းတည္ေဆာက္ထားတာ အသင္ေလာက…ငါ႔႔႔၌ ထီးစသည္မရွိ အိမ္ယာထူေထာင္မႈ၌ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာသည္…သူမမ်က္ရည္ကို ကြ်န္ေတာ္မလြန္ဆန္ႏိုင္ဘူး အိပ္စက္မေပ်ာ္ႏိုင္ ရွည္လ်ားေသာညမ်ားစြာ၏ အေၾကးခြံကိုေဖာက္၍…ငါေပ်ာ္ရႊင္ခ်င္ပါတယ္ ကြ်န္ေတာ္ကြ်န္မ၀မ္းနည္းေနပါတယ္ နိမိတ္ပံုကိုေလ်ာ႔ခ်ထားတာ အာရံုသိကို မလြန္ဆန္ႏိုင္တာ မေသခ်ာမႈထဲမွာ မေသခ်ာမႈေတြ…ေပ်ာ္ရႊင္ေနပါတယ္ အဆင္ေျပပါတယ္ မီးေလာင္ေနေသာတိမ္မွ်င္ကေလးသည္…..။ ။

ဘုန္းေနသြန္း
၁၈-၂-၂၀၁၀၊ ညဦးပိုင္း